Wywodzi się z Cyganów Karpackich, jednej z czterech grup cygańskich w Polsce. Ta właśnie grupa od kilku wieków prowadzi osiadły tryb życia. Swoją twórczość prezentuje podczas solowych występów oraz wspólnie z zespołem Kałe Bała, który jest aktywny od 1992 roku.
Obok utworów własnych Teresy Mirgi i melodii Cyganów węgierskich, zespół wykonuje także pieśni należące do tradycji muzycznej Cyganów na Słowacji i Bałkanach oraz stare pieśni Cyganów Karpackich w tradycyjnych i w zupełnie nowych opracowaniach. Przywołując najstarsze i zapomniane już melodie, za pomocą których Cyganie wyrażali niegdyś swe najgłębsze uczucia, muzycy Kałe Bała ożywiają magiczny świat Cyganów Karpackich, z jego pasją, radościami, smutkami i nostalgią.
Podczas swojej kilkunastoletniej działalności zespół Kałe Bała wydał kilka płyt, m.in. "Pieśni wielkopostne i żałobne", "Od Bałkan do Karpat", "Kaj Treder Romałe", "Niewiele nam trzeba: pieśni z Czarnej Góry", "Ćori som me". Kałe Bała brał udział w licznych festiwalach i konkursach, m.in. w Festiwalu Muzyki Dawnej w Starym Sączu, Międzynarodowych Spotkaniach Zespołów Cygańskich „Romane Dyvesa” w Gorzowie Wielkopolskim, Mikołajkach Folkowych w Lublinie. Zespół koncertował także za granicą (Szwecja, Niemcy, Wielka Brytania) oraz dokonał licznych nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji.
Poezja Teresy Mirgi została wydana w trzech tomikach wierszy: "Soske kawka?" (1992), "Pieśni z Czarnej Góry" (1999) oraz "Wiersze i pieśni" (2006).