Weronika Grozdew-Kołacińska

Ur. 1975 r., etnomuzykolog, pieśniarka o bułgarskich korzeniach, kierownik Pracowni Etnomuzykologii Instytutu Sztuki PAN, koordynator Pracowni Muzyki Tradycyjnej Instytutu Muzyki i Tańca oraz współzałożycielka i prezes Polskiego Seminarium Etnomuzykologicznego. Jest wielokrotną laureatką konkursu Polskiego Radia „Nowa Tradycja” (2002, Grand Prix przyznane przez Czesława Niemena) oraz „Folkowego Fonogramu Roku”. Trzy albumy muzyczne z jej solowym udziałem otrzymały nominację do „Fryderyka”, zaś autorski projekt muzyczny Etnofonie Kurpiowskie – nominację do prestiżowej nagrody „Koryfeusz Muzyki Polskiej”. Działalność artystyczną łączy z pracą naukowo-dydaktyczną i badawczą. Jest autorką artykułów o muzyce tradycyjnej, dwóch śpiewników „warszawskich”: Mój śpiewnik powstańczy i Śpiewnik dawnej Warszawy (wyd. MPW) oraz książki Bułgarzy katolicy. Tradycyjna kultura muzyczna diaspory (wyd. ISPAN). Pod jej redakcja powstał Raport o stanie tradycyjnej kultury muzycznej w Polsce (wyd. IMIT). Współpracuje z Katedrą Akustyki Muzycznej UMFC, Radiowym Centrum Kultury Ludowej. Do 2015 roku organizowała wraz z Muzeum Powstania Warszawskiego akcję muzyczną „Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki”. Jest członkinią Związku Kompozytorów Polskich oraz Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Zasiadała w jury na przeglądach folklorystycznych w Polsce. Prowadziła warsztaty śpiewu tradycyjnego (dla aktorów, nauczycieli szkół muzycznych, pasjonatów muzyki ludowej).